To bardzo ważna misja!

Fragment

Dawno, dawno temu, albo nawet nie tak dawno, bo zaledwie wczoraj, w pewnym mrowisku wybuchło niemałe poruszenie. Wszystkie mrówki tuptały niecierpliwie z nogi na nogę, przeciskały się między sobą i wypełniały powoli całą salę podziemnego labiryntu. Każdy wyczekiwał nadejścia Najważniejszej z owadów, ponieważ to właśnie tego dnia, Wielka Królowa Mrówek, miała wybrać śmiałka, który wyruszy żwawo w wyprawę na sam koniec łąki i dostarczy ważną przesyłkę do sąsiedniego mrowiska.

Kto to będzie? Kto to będzie? – krzyczał ktoś w tłumie, zbierając ciekawskie spojrzenia reszty zebranych.

– Cichutko, kochani! – przemówiła Królowa, donośnym, ale spokojnym głosem. – Jak wszyscy wiecie, coraz większymi krokami nadchodzi Zima i przyszedł czas, aby jeden z najważniejszych Skarbów Królewskich został przeniesiony.

Na jej słowa naprawdę wszyscy ucichli. Nie było słychać już szeptów i krzyków, a nawet tupania małymi stopami. Wszyscy wzięli głęboki wdech i trzymając powietrze głęboko w piersi, wyczekiwali na ogłoszenie Wybranka.

– Razem z Najmądrzejszą Radą Mrówek zdecydowaliśmy, że w tym roku tę niesamowitą misję powierzymy… Skałce!

Tysiące małych oczu skierowało się czym prędzej w kierunku niczego nieświadomej, niewielkiej mrówki w kącie. Skałka siedziała na okruchu chleba i wymachiwała radośnie stopami do przodu i tyłu, a gdy wszyscy w ciszy skupili na niej wzrok, z zaskoczeniem poderwała się do góry.

– J-ja…? N-na pewno… Ja? – wyjąkała strachliwie, jednak zaraz wyprostowała się i potrząsnęła malutką główką. – Znaczy… T-tak jest, Wa-wasza Wy-wysokość!

Królowa uśmiechnęła się serdecznie i powolnym krokiem podeszła do wystraszonej mrówki, aby w jej rękach umieścić mały pakunek. Skałka spojrzała na stworzoną z liścia teczuszkę i przycisnęła ją mocno do piersi.

– Dasz radę Skałko. Wierzymy w ciebie!